ADWENT

Cztery niedziele oczekiwania

Rozpoczynamy Adwent czas przygotowania i oczekiwania na Narodzenie Syna Bożego. Synowie Izraela czekali na spełnienie się tej Obietnicy, jaką Bóg dał przez proroków. W okresie adwentu my uczniowie Chrystusa chcemy wejść w atmosferę tamtego czasu. Oczekiwanie adwentowe jest nie tylko powtórzeniem tamtego okresu przygotowania do narodzenia Syna Bożego. My też przygotowujemy się na Boże Narodzenie, myślimy o tym co dobrego możemy ofiarować naszym bliskim. Przygotowujemy się do Bożego Narodzenia przez rekolekcje parafialne. My też jesteśmy ludźmi adwentu, bo nasze czasy, te, w których żyjemy, są oczekiwaniem na powtórne przyjście Jezusa, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych na końcu świata.

Adwent to czas radosnego oczekiwania na spotkanie z Jezusem. Przypomina nam, że całe nasze życie jest czekaniem. Symbolem naszej gotowości na przyjście Jezusa są cztery świece na wieńcu adwentowym, zapalane w kolejne tygodnie Adwentu. Światło, zieleń i krąg posiadają swoja wymowę (światło, nadzieja, życie, Bóg). Całość wieńca jest symbolem wspólnoty oczekującej w miłości na przyjście Pana. W Wigilię Bożego Narodzenia 4 palące się świece oznaczają przyjście Jezusa, który jest światłością świata.

W okresie adwentu wierni gromadzą się na roratach. Mszy świętej ku czci Maryi, oczekującej na narodzenie Syna. Nazwa roraty pochodzi od słów rozpoczynające ją pieśni łacińskiej: Rorate, coeli desuper et numbes plauant Iustum (Niebiosa spuście rosę i sprawiedliwego wylejcie chmury). Najstarsze ślady tej pięknej, tradycyjnie odprawianej przed wschodem słońca modlitwy Kościoła sięgają XIII wieku, gdy w katedrze królewskiej na Wawelu gromadziły się wszystkie stany państwa: król, duchowieństwo, senatorowie, szlachta, rycerze, mieszczanie i chłopi. Przedstawiciel każdego ze stanów zapalał świece siedmioramiennego świecznika mówiąc: Jestem gotów iść na sąd Boski. Dzisiejsze roraty gromadzą w niektórych parafiach wielu wiernych. Przy ołtarzu pali się świeca symbolizująca Maryję. Wierni trzymają w rękach świece. Niektórzy z nich, po skończonych roratach, zanoszą to światło, jakie towarzyszyło ich modlitwie w kościele, aż do swoich domów.