ZIEMIA ŚWIĘTA

Betania (Al-Ajzarija)

Grób Łazarza, częściowo naturalna grota znajdująca się u podnóża Góry Oliwnej, znajduje się obecnie w rękach lokalnej wspólnoty muzułmańskiej.

Kościół Pater Noster

Kościół „Ojcze Nasz” w Jerozolimie znajduje się na terenie klasztoru karmelitanek na południowym zboczu Góry Oliwnej, zbudowany na miejscu, gdzie Jezus Chrystus nauczał swoich uczniów Modlitwy Pańskiej (Łuk. 11: 1-4). Obecny kompleks klasztorny składa się z częściowo odbudowanego kościoła bizantyńskiego z IV-XIV wieku. Pod tym kościołem znajduje się grota z łacińskim napisem nad wejściem: Spelunga in qua docebat Dominus apostolos in Monte Oliveti (Jaskinia, w której Pan nauczał apostołów na Górze Oliwnej). Do kościoła bizantyńskiego przylega krużganek neogotyckiego klasztoru karmelitanek z 1868, na którego wewnętrznych ścianach znajdują się liczne tablice z płytek ceramicznych, z tekstem modlitwy Ojcze Nasz w ok. 130 językach świata. Dalej położone są budynki klasztorne z kościołem klasztornym.

Dominus flevit

Kaplica Dominus flevit (łac. Pan zapłakał) znajduje się  na zboczu Góry Oliwnej wraz z pozostałościami nekropolii żydowskiej i chrześcijańskiej oraz bizantyjskiego klasztoru. Kościół został zbudowany w miejscu, gdzie według Ewangelii św. Łukasza Jezus Chrystus zapłakał i przepowiedział upadek Jerozolimy (Łk 19, 41-44). Pierwsza świątynia powstała w czasach bizantyjskich. Obecna budowla została wzniesiona przez franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej w latach 1953-1955 według projektu Antonio Barluzziego.

 

Ogród Oliwny

Getsemani (hebr. גת שמנים = Gat Szemanim, dosłownie „tłocznia oliwek”) znajduje się w dolinie Cedronu u podnóża Góry Oliwnej. Bazylika Agonii zwana również Bazyliką Narodów, ze względu na pochodzenie donacji z różnych stron świata, dzięki którym franciszkanie zdołali ukończyć świątynię, wznosi się na planie starożytnej bazyliki bizantyjskiej.

 

Kościół św. Piotra in Gallicantu

Nazwa kościoła pochodzi od epizodu ewangelicznego (Łk XXII 56-62), według którego św. Piotr trzykrotnie zaparł się pojmanego Chrystusa, „zanim kur (kogut) zapiał”, spełniając w ten sposób wcześniejsze proroctwo Chrystusa. Obiekt został zbudowany w miejscu, które część chrześcijan utożsamia z lokalizacją pałacu Kajfasza, czyli miejscem dokąd przyprowadzono Jezusa po aresztowaniu i gdzie Piotr miał się go wyprzeć.