22 Czerwca 2025 roku XII Niedziela Zwykła

„Jeśli ktoś chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”

Ewangelista przypomina nam dziś, że chrześcijanin to ktoś kto naśladuje Chrystusa. Chrystus przyjął chrzest z rąk Jana. Każdy ochrzczony ma takiego swojego „Jana”, który obmył go z grzechu pierworodnego. Jednak bycie ochrzczonym nie wyczerpuje naśladownictwa Jezusa, wręcz przeciwnie dopiero je rozpoczyna.

Droga do nieba, droga za Jezusem to częściej droga pod górę, niż z góry. To przezwyciężanie siebie i swoich słabości. A nie uleganie zachciankom i pokusom podsyłanym przez szatana. W słowach Jezusa jest ogrom prawdy. By iść za Nim, często trzeba się zaprzeć siebie, zrezygnować z tego co proponuje świat a wybrać to co proponuje Bóg. Zaprzeć się, to też wziąć na barki „krzyż codziennych obowiązków”, trudnych relacji małżeńskich, rodzicielskich czy tych w środowisku pracy.

Droga Jezusa nie zakończyła się na Golgocie, jak niektórzy twierdzą. Ona tam miała swoje kulminacyjne miejsce. Zakończyła się
w Niebie, gdzie Jezus przebywa od Wniebowstąpienia.

Każdy z nas ma swoje Betlejem, swój Nazaret, a także swoją Golgotę. Każdy też będzie miał swój poranek zmartwychwstania. Życie chrześcijanina to wybór. Jezus mówi: wypełniaj przykazania z miłości do Mnie, a kiedyś będziesz ze Mną w raju. Szatan mówi, nie czekaj, rób co chcesz, możesz mieć raj już tutaj.

Wybór należy do nas. Czekam na obietnicę Jezusa, czy jestem niecierpliwy i wybieram „raj na ziemi”, ale bez Boga?