25 Lutego 2024 roku II Niedziela Wielkiego Postu

„To jest Mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!”

Potrzeba nawrócenia, którą tak wyraźnie akcentuje Kościół w czasie Wielkiego Postu, to nic innego jak przyznanie się do Jezusa. Każdy chrześcijanin winien przyznać się do Zbawcy. Przyznać się nie tylko słowem, mówiąc: „Ja wierzę”, ale także przyznać się czynem – wierzę, czyli przeżywam Mszę świętą, korzystam z Bożego Miłosierdzia w sakramencie Pokuty i Pojednania,
dbam o modlitwę indywidualną i wiarę moich bliskich.

Mój dom, moje mieszkanie – ma pokazywać, że mieszka tam ktoś dla kogo Bóg jest ważny. Pamiątki z wakacji, zdjęcia rodzinne, pocztówki ale także Krzyże, wizerunki świętych, ikony to nieme przyznanie się do Boga. Jest tak wiele domów, w których mieszkają chrześcijanie a w których nie ma miejsca nawet na mały krzyż czy obrazek świętego.

Ciekawe, czy jeśli w moim domu, na mojej ścianie, nie będzie miejsca na krzyż, to czy w domu Boga, czyli niebie, będzie miejsce dla mnie?